Gisteren weer “ballhockey” gespeeld. Ballhockey is een kruising tussen hockey en ijshockey. In de zaal, met ijshockeysticks en ijshockeydoel en een hoop rammen geblazen. Drie spelers en een doelman en je kunt wisselen wanneer je wilt. Het is gemengt dus er moet minimaal een vrouw in het veld staan staan.

Ik speel in een officieel team in een competitie. M’n teamgenoten stonden wel even raar te kijken toen ik uit aan het vogelen was of ik een links of rechtshandige stick nodig had. Ik kan er natuurlijk geen hout van, iedereen wipt de bal op, ramt van 25 meter het balletje in de kruising en ik ben al blij als ik hem raak. Maar ik ben al snel tot “super defender” gebombardeerd omdat ik de enige ben die achterblijft en iedereen tot moes hak die in de buurt van het doel komt. Het kwam nog bijna tot vechten ook gisteren. Ik schrok me rot maar het schijnt er allemaal bij te horen. Het liep gelukkig met een sisser af want die andere gozer was 2 meter en minstens 125 kilo…